 |
| Śrila Bhaktivedanta Narayana |
W tym wykładzie Śrila Maharaja mówi, o życiu i charakterze Śrila Bhaktiwinoda Thakura oraz wyjaśnia istotę jego nauk:]
Oferuję miliony dandavat pranama do lotosowych stóp mojego Gurudeva,
Nitya-lila-pravista Om Visnupada Śri Śrimad Bhakti Prajnana Keśawa Gosvami
Maharaja. Moje dandavaty składam również Parama-pujyapada Prapujyacarana Om Visnupada
Śri Śrimad Bhakti Vaibhava Puri Maharaja, i do naszych Guru Parampara.
 |
| Śrila Bhaktivinoda Thakura |
Chcę opowiedzieć o pewnym niezwykłym kirtanie, który napisał i śpiewał; Harinama Tuwa, Aneka Swarupa (O harinama, posiadasz niezliczone postaci). Być może nie mamy pojęcia, o bardzo głębokim znaczeniu tego kirtanu. Analogicznie jest z nasieniem mango, nie widzimy, że w nasieniu mango jest drzewo, pełne gałęzi, liści i owoców. Całe drzewo istnieje w tym nasieniu. Jeśli poprawnie zasadzisz to nasiono w ziemi i wodzie to stopniowo wyrośnie z niego bardzo piękne drzewo.
Duże drzewo z wieloma gałęziami, liśćmi, z pięknymi słodkimi owocami i pojawią się mandżari. Kukułka może usiąść na gałęzi i zaśpiewa "kuku kuku". Wszystko w tym ziarnie jest, ale dopóki znajduje się w postaci nasienia, to wszystko jest dla nas nie obecne. Zajmie nam trochę czasu, aby zobaczyć pełne drzewo.
Podobnie, guru daje sabda-brahma (transcendentalny dźwięk, lub Bhagavana w formie dźwięku) w świętym iminiu, Hare Kryszna, ale my sami niczego jeszcze nie zrealizowaliśmy. Intonujemy ponieważ Gurudeva powiedział nam, aby to robić. Po kilku dniach, jeśli nie widzimy żadnych owoców, stajemy się zniechęceni i rezygnujemy z naszego intonowania. Myślimy: "Och, tam nic nie ma." Z drugiej strony, jeśli sad-guru daje harinama każdemu silnemu wielbicielowi, to ten uczeń będzie miał tak wiele realizacji stosując się do procesu bhakti. On zobaczy rozrywki Kryszny w ziarnie świętego imienia i pomyśli: "Oh, Kryszna przyjmuje narodzinny u Jaśody". Będzie myślał: "Nanda Baba wspiera i odżywia Krysznę. Kryszna jest bardzo niespokojny. Kradnie masło różnym gopi i siłuje się z Baladewą Prabhu.
Wszystkie rozrywki Kryszny są obecne w świętym imieniu, i czysty wielbiciel może zobaczyć je wszystkie. Jeżeli uczeń zrealizuje znaczenie tego kirtanu, wówczas będzie rozwijać prawdziwy smak i nigdy nie upadnie. Ale musi rozwinąć jakiś smak. Uczeń może otrzymać harinama od swojego gurudeva i rozpocznie intonowanie, ale jeśli nie stanie się wolny od anartha i nie rozwinie smaku, w końcu porzuci intonowanie i swoją służbę oddania. Istnieje wiele przykładów osób, które zrzekły się sanjasy po 20 czy 30 latach, takie osoby mogą nawet mieć inicjowanych uczniów. Jednak po latach pracy dla swojego gurudeva, może stwierdzić, "Jestem w rozterce, nie mam żadnej realizacji. Wszystko, co uważałem za prawdziwe jest fałszem. Porzucam moją sanjasę i intonowanie oraz pamiętanie; nie będę dłużej oszukiwać innych. Mam zamiar się ożenić i zacząć prawdziwe życie."
Wielu upadło, ponieważ nie mają wiary w ich gurudeva albo w święte imię. Bez tej wiary nie można zrozumieć, że Śrimati Radhika, Kryszna, i rasy są obecne w nasieniach tego imienia Hare Kryszna. Wszystkie rozrywki Kryszny opisane w tej pieśni (Hari Nama Tuwa) są tam obecne, wszystkie Wradża-lila, Mathura-lila, Dwaraka-lila i Goloka Vrindavana-lila tam są.
Ponadto nowe rozrywki, które nie zostały opisane w Śrimad Bhagawatam mogą zostać w tej piosence odkryte. Nasi Goswami odkryli tak wiele rozrywek i inni Goswami, jak Śrila Bhaktiwinoda Thakura, mogą przyjść i ujawnić więcej i więcej.
Powinniście dążyć do tego aby być jak nasi Goswami. Mieć pełną wiarę w guru i kontynuować intonowanie. Nie bądźcie usatysfakcjonowani z intonowania tylko 16 rund. Nie jest to wystarczające, aby kontrolować niespokojny umysł, który wędruje tu i tam i myśli o ziemskich rzeczach. Intonuj 64 rundy lub 128 z mocną wiarą, a wówczas zrealizujesz wszystkie te prawdy. Śrila Bhaktiwinoda Thakura powiedział, że bardzo silna wiara jest wymagana.
Thakura napisał tysięce pieśni jak "yasomati nandana vraja-varo-nagara, gokula-ranjana kana" i "bolo hari hari, mukunda murari, rama kryszna hayagriva". Wszystkie ważne rozrywki Kryszny są w tych piosenkach, i jeśli śpiewacie je z wiarą i szacunkiem, wówczas te rozrywki będą wam ujawnione. Powinniśmy starać się szczerze podążać za Śrila Bhaktiwinoda Thakura który to dał nam skarb zrealizowanej transcendentalnej literatury, i dlatego nazywany jest Siódmym Goswamim.
Śrila Bhaktiwinoda Thakura urodził się w Ulagrama w dzielnicy Nadia, bardzo blisko Mayapur miejsca narodzin Śri Czajtanji Mahaprabhu. Jego ojciec zmarł, gdy był bardzo młody, dlatego wychowywał się w domu wuja w Ulagrama, a później został przywieziony do Kalkuty. Studiował w Kalkucie i był genialny od samego dzieciństwa. Gdy był bardzo młody, zaczął pisać wiersze a wśród jego wczesnych książek była Śri Prema-pradipa.
Bardzo zaprzyjaźniony był z rodziną Rabindrinatha Tagore. Członkowie rodziny Tagore byli bardzo uczeni, ale stali się brahma-vadis, i dołączyli do Brahma Samaja. Chcieli ustanowić filozofię Brahma Samaja, która opierała się na wielu wierzeniach z głównych światowych religii. W swojej książce, Prema pradipa, Śrila Bhaktiwinoda Thakura sprzeciwia się filozoficznym zasadą Brahma Samaja.
W tym czasie Thakura odwiedził wiele różnych uniwersytetów w Kalkucie, gdzie prowadził wykłady i zajęcia, które zostały docenione. Pisał również wiele artykułów na temat Śri Kryszny i Śri Czajtanji Mahaprabhu. Po pewnym czasie wyjechał z Kalkuty i zamieszkał w domu swojego dziadka w Orissie. Jego dziadek był nauczycielem, i Śrila Bhaktiwinoda Thakura również został tam nauczycielem.
Po tym udał się do Jagannatha Puri gdzie został mianowany zastępcą sędziego tej dzielnicy. Rząd, uznając umiejętności Śrila Bhaktiwinoda Thakura i jego wysokie kwalifikacje, przypisuje mu dodatkowe stanowisko nadzorcy świątyni Dżagannatha. Jego styl zarządzania był bardzo mocny i został doceniony przez mieszkańców Dżagannatha Puri. Wiele ważnych wydarzeń miało miejsce gdy Bhaktiwinoda Thakura tam przebywał. Członkowie jednej grupy zaproponowali mu łapówkę 300.000 rupi i powiedzieli mu: "Chcemy postawić pomnik psa na szczycie świątyni Jagannatha". Chcieli udowodnić, że nie ma różnicy między Dżagannathem, Baladewą i Subhadrą oraz psem czy kotem. Ci ludzie myślą, "Wszystkie żywe istoty są Brahmanem i są równe. Jeśli Ganeśa, Sakti i Śiwa są Brahmanem i są czczeni, dlaczego więc nie czcić kota czy psa? Wszyscy są tym samym Brahmanem". Aby pokazać, że nie ma różnicy pomiędzy Bogiem i zwykłą dżiwą,ta grupa, chciała postawić pomnik psa na szczycie Mandira. Śrila Bhaktiwinoda Thakura odmówił przyjęcia ogromne łapówki, i zdecydowanie odrzucił ich wniosek. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się tej filozofii mayavada, poinstruował mieszkańców Dżagannatha Puri o życiu i naukach Śri Czajtanji Mahaprabhu.
W Orisie był wtedy potężny jogin o imieniu Bhibikszena, który to chciał się cieszyć rasa-lilą jak Kryszna. Był to siddha jogin z długimi dredami, a gdy potrząsał głową z boku na bok, jego dredy stał a na koniec z jego włosów strzelały płomienie. On jawnie obwieszczał w Orissie "Jestem Śri Kryszną, Najwyższą Osobą Boga. Przyszedłem cieszyć się lilą (rozrywką)."
Wiele młodych kobiet i dziewcząt w Orissie, mamionych przez tego jogina pokazującego mistyczne moce, desperacko chciało śpiewać i tańczyć z nim podczas nocy purnima (noc pełni księżyca). W rezultacie, mężowie tych pań, jak również wiele wysokiej klasy i wykształconych ludzi, wniosło sprawę sądową przeciwko joginowi. Rząd do zarządzania sprawą wyznaczył Śrila Bhaktiwinoda Thakura.
Śrila Bhaktiwinoda Thakura poszedł zobaczyć tego jogina, który chociaż od nikogo nic nie słyszał,to i tak wiedział, kim Thakura był i dlaczego przybył. Jogin spokojnie powiedziała mu: "Och, jesteś Bhaktiwinoda Thakura, zastępca sędziego. Przybyłeś wnieść sprawę sądową przeciwko mnie, ale nie możesz, ponieważ jestem samym Kryszną. Przybyłem tutaj aby wykonać taniec rasa, i podczas następnej pełni księżyca uczynię to. Nikt, nawet rząd, nie może mi się sprzeciwić. Wkrótce będę walczyć z całym rządem i wypędzę brytyjczyków z Indii. Wtedy stanę się władcą całych Indii. "
Była to bardzo poważna sprawa więc Śrila Bhaktiwinoda Thakura odpowiedział surowo: "Wiem, że jesteś siddha joginem, ale nie jesteś Bogiem i twoje moce są nieznaczne. Przyszedłem ci powiedzieć, abyś zrzekł się fałszywych roszczeń i abyś porzucił swoje planuje zaangażowania się w imitację tańca rasa. Daję ci siedem dni, abyś wycofał swoje wypowiedzi. Jeśli tego nie zrobisz, aresztuję cię i wniosę sprawę w sądzie przeciwko tobie. "
Jogin odpowiedział: "Nie możesz mnie aresztować. Staraj się robić co tylko możesz, ale ja nie zmienię swoich planów aby zrobić taniec rasa. Śrila Bhaktiwinoda Thakura wrócił po siedmiu dniach, wraz z inspektorem policji i jego ludźmi. Powiedział do jogina, "Jeśli nie zmieniłeś swoich planów to przyszedłem tutaj aby cię aresztować."
Jogin arogancko odpowiedział: "Och, ty wciąż mnie nie znasz? Jestem Najwyższym Panem Śri Kryszną. Muszę wykonać taniec rasa. I nie zmienię swoich planów."
Śrila Bhaktiwinoda Thakura nakazał policji, "Aresztujcie go!" Gdy starali się go schwytać, ten potrząsnął głową z boku na bok i długie płomienie wyleciały z jego dredów. Inspektor policji i jego ludzie byli bardzo przestraszeni i szybko uciekli, upuszczając broń i pałki w pośpiechu uciekając. Pozostawiony sam z joginem, Śrila Bhaktiwinoda Thakura skoczył do przodu, chwycił Bhibikszena za włosy i siłą odciął mu dredy nożyczkami. Thakura ujarzmił go i zabrał do sądu karnego w Puri w stanie Orisa, gdzie została ustalona data na przesłuchanie.
Thakura był przyzwyczajony do budzenia się w nocy około 0:00, wykonywał wtedy bhajana i pisał transcendentalne poematy do 4:00 rano. Zwykł śpiewać i recytować śloki z Gitavali, Śaranagati Kalyana Kalpataru, Śrimad Bhagawatam, z pism Rupy Goswamiego, Yamunaczarji (guru Ramanujacarya) i innych autorów Waisznawa. Głęboko w nocy chciał recytował i śpiewał te śloki, całkowicie pochłonięty bhajanem, a potem pisał swoje decyzje i wyroki w różnych sprawach.
Wczesnym rankiem tego dnia, gdy miał rozpatrzeć sprawę, Thakura był nękany silnymi bólami żołądka, które były tak intensywne, że nie mógł wykonywać swojej pracy. Jego żona była zaniepokojona i wykrzyknęła: "Dlaczego wpędzasz w kłopoty tego jogina? Przez jego przekleństwo, możesz umrzeć! Thakura odpowiedział: "Och, nie umrę. Ból jest chwilowy. To przejdzie."
Śrila Bhaktiwinoda Thakura udał się rano do sądu, i wezwał jogina do stawienia się. Bhibikszena bezczelnie ostrzegł Thakura: "Pamiętasz, wczorajszą noc? Wysłałem ci tyle bólu." Thakura zwolnił go mówiąc: "Wiem, co zrobiłeś, ale twoje moce są nieznaczące. Nie możesz mnie zastraszyć. Po tym, jogin nie był w stanie zrobić nic, aby mu zaszkodzić. Swoim przykładem, Śrila Bhaktiwinoda Thakura wykazały, że jeśli ktoś intonuje święte imiona Pana, wszelkiego rodzaju choroby, magia i inne negatywne wpływy mogą zostać sprawdzone.
Następnie zwrócił się do jogina: "Jeśli zdecydujesz się zaprzestać wykonania tańca rasa, i zachowasz się jak normalny obywatel i zrzekając się roszczenia do bycia Kryszną, może będę łagodny w moim wyroku. W przeciwnym razie będziesz musiał spędzić sześć miesięcy w więzieniu, wkonując ciężkie prace. Ten nadęty jogin nie zastosował się, a tym samym, został wysłany do więzienia, gdzie zmarł z samo narzuconego postu. Jest to przykład, jak Śrila Bhaktiwinoda Thakura fachowo zarządzał w regionie. Gdy był w Puri było jeszcze wiele innych incydentów.
Z biegiem czasu, Thakurę przenoszono do wielu innych prowincji. Został wysłany do Krishnagara, Bihara, a także służył we Vrindawan. Podczas pobytu we Vrindavan, udał się on do Radha Kunda i Surya Kunda. Nad Radha Kunda, poznał Jagannatha dasa Babaji Maharaja, który w tamtym czasie miał 144 lata. Był tak stary, że powieki opadały na oczy tworząc ciężkie fałdy. Aby cokolwiek zobaczyć, musiał podnieść skórę wokół oczu I tak spoglądał spod tych fałd. Zwykł mówić: "Jestem jak stary żółw". Mimo widocznego stanu wieku, potrafił tańczyć z wielką energią, gdy śpiewał pieśni oddania i Bhaktiwinoda Thakura przebywal w jego towarzystwie, gdy tylko mógł.
Podczas gdy Bhaktiwinoda Thakura był nad Radha Kunda, uczniowie Jagannatha das Babaji Maharaja skarżyli mu się na instrukcje które otrzymywali od swojego Gurudeva. Powiedzieli mu: "Opuściliśmy nasze domy, nasze dzieci, ojców, matki, żony i nasze pozycje. Opuściliśmy wszystko aby robić bhajana oraz aby pamiętać asta-kaliya-lila. Opuściliśmy wszystko, ale nasz Gurudewa mówi nam abyśmy sadzili brinjals (bakłażan) i inne warzywa i kwiaty dla Thakuraji. Nie przyszliśmy tutaj po to, aby uprawiać warzywa, kwiaty i owoce. Panie czy powinniśmy powrócić do naszych domów? Nie wiemy, co zrobić. "
Bhaktiwinoda Thakura odpowiedział im: "Powinniście starać się służyć swojemu Gurudewowi i jego rozkazom. Intonujecie Hare Kryszna, ale jesteście pełni anarth (zanieczyszczeń) i nie możecie śpiewać suddha-nama (czystych imion). Możecie śpiewać tysięce narodzin i nie osiągnąć niczego. Dobre i właściwe, jest gdy pójdziecie za instrukcjami guru. Nie możecie pamiętać zabaw Kryszny gdy skażeni jesteście przez anarthy. Jeśli chcecie pamiętać asta-kaliya-lila przed oczyszczeniem się, pragnienie młodych kobiet i innych materialnych rzeczy wzrosną w waszym sercu. Wkrótce zrezygnujecie z bhajana aby związać się z kobietą i powrócicie do światowego życia. Większość babaji z Radha Kunda właśnie tak czynią, mieszają się nielegalnie z wdowami mają z nimi dzieci, nie robią żadnego realnego bhajana.
"Nie upadajcie tak jak oni. Powinniście podążać zaleceniami waszego Gurudewa; zaangażować swoją energię w uprawę owoców i warzyw ofiarowywanych Thakurji lub czystemu Waisznawie. Powinniście również intonować święte imię, Hare Kryszna, Hare Kryszna. Prawdziwe paramarthika
( transcendentalne) wrażenie i sukrti przyjdzie do twojego serca, i będziecie mogli prawdziwie podążać za Guru. Następnie śpiewanie, pamiętanie, oraz wykonywanie kirtana oczyści anarthy a wszystkie rozrywki Kryszny automatycznie pojawią się w waszych sercach. Nie podążajcie za przykładem babajich z Radha Kunda. Oni nie znają, etykiety Waisznawa. Oni nawet nie wiedzą, jak oczyścić się po skorzystaniu z ubikacji. Oni na pewno nie znają żadnej krsna-tattva, maya-tattva, ani jiva- tattva. To osoby w ignorancji, które opuściły swoje domy i przyjechały tutaj nie wiedząc nic o siddhancie. Ci babaji będą was oszukiwać, za dwa rupie, dadzą fałszywe siddha imię i fałszywe siddha-deha. Mówią: "Teraz jesteś gopi, masz na imię Lalita lub Wiśakha. To jest obrzydliwe. "
( transcendentalne) wrażenie i sukrti przyjdzie do twojego serca, i będziecie mogli prawdziwie podążać za Guru. Następnie śpiewanie, pamiętanie, oraz wykonywanie kirtana oczyści anarthy a wszystkie rozrywki Kryszny automatycznie pojawią się w waszych sercach. Nie podążajcie za przykładem babajich z Radha Kunda. Oni nie znają, etykiety Waisznawa. Oni nawet nie wiedzą, jak oczyścić się po skorzystaniu z ubikacji. Oni na pewno nie znają żadnej krsna-tattva, maya-tattva, ani jiva- tattva. To osoby w ignorancji, które opuściły swoje domy i przyjechały tutaj nie wiedząc nic o siddhancie. Ci babaji będą was oszukiwać, za dwa rupie, dadzą fałszywe siddha imię i fałszywe siddha-deha. Mówią: "Teraz jesteś gopi, masz na imię Lalita lub Wiśakha. To jest obrzydliwe. "
W Jaiva Dharmie, Bhaktiwinoda Thakura napisał wszystko o autentyczny procesie stawania się Paramahamsą. Jaiva Dharma jest istotą Wed, Upaniszadów, Śrimad Bhagawatam i pism Śri Rupy Goswamiego, Śri Raghunatha dasa Goswamiego i naszej guru-varga. Asta-kaliya-lila jest opisana dla tych, którzy są zaawansowani, ale w jaki sposób można uzyskać kwalifikację aby to zrozumieć? Należy systematycznie studiować Jaiva Dharmę od początku do końca, zaczynając od pierwszej części, gdzie znajduje się opis świata materialnego, a następnie analizy Dasa-mula i wszystkie tatvy.
Poprawnie podążając za Jaiva Dharmą, anarthy będą stopniowo zanikać i będziecie w stanie praktykować bhakti tak jak to dało przykład dwóch uczniów, Brajanatha i Vijay Kumara. Ćwiczyli najpierw w Navadvipie, a następnie w Puri, i byli całkowicie zaznajomieni z wszystkimi ważnymi naukami z literatury naszych guru-varga, w tym Bhakti-rasamrta-sindhu i Ujjvala-nilamani. Zrealizowali, wszystkie etapy premy: vibhava, anubhava, sattvika, vyabhicari, itp. W ten sposób otrzymali prawdziwą diksza, i byli pobłogosławieni wizją Pana Czajtanji Mahaprabhu, tańczącego z Panem Nitjanandą i wszystkimi swoimi towarzyszami.
Wujek Brajanatha, Vijay Kumar, był Paramahamsą który porzucił światowe życie i rozpamiętywał asta-kaliya-lila nad brzegiem morza. Jak niezliczone fale pojawiają się jedne po drugich, nad brzegiem morza, podobnie jest w oceanie ras. Kryszna jest tym oceanem ras, a niezliczone fale są różnymi bhavami (duchowymi emocjami), doświadczanymi przez wielbiciela, takich jak: bhava, anubhava, sattvika, vyabhicari, uddipana i alambana.
Każdy może zostać kwalifikowany do zrozumienia asta-kaliya-lila poprez uwarzne i pełne szacunku słuchanie Jaiva Dharmy. Bez tej wiedzy nie można uzyskać kwalifikacji, ale trzeba zacząć od początku. Zaszczytne słuchanie pomoże rozwinąć silną wiarę w gurudewa i w podążanie jego zaleceniami. Powinniśmy być chętny do tego. Nie skacz do góry drzewa ras, zacznij od korzenia. Postępuj zgodnie z procesem jaki Bhaktiwinoda Thakura dał w Jaiva Dharmie. Służcie swojemu gurudewowi, miejcie silną wiarę w sad-guru i waisznawów, i zawsze bądźcie w dobrym towarzystwie Waisznawów.
Śrila Wiśwanatha Czakrawarti Thakura napisał, że ostateczny cel życia opisany jest w Śrimad Bhagawatam:
aradhyo bhagavan vrajesa-tanayas tad-dhama vrndavanam
ramya kacid upasana vraja-vadhu-vargena va kalpita
srimad bhagavatam pramanam amalam prema pumartho mahan
sri caitanya mahaprabhor matam idam tatradarah na parah
["Najwyższa Osoba Boga, syn Nandy Maharaja, czczony jest wraz z Jego transcendentalną siedzibą, Wrindawaną. Najbardziej zadowalająca postać czczenia Pana, została wykonana przez gopi z Wrindawany. Śrimad-Bhagawatam jest nieskazitelnym autorytetem we wszystkim a czysta miłość Boga jest ostatecznym celem życia dla wszystkich ludzi. Oświadczenia te, które w najwyższym stopniu szanujemy, są to opinie, Śri Czajtanji Mahaprabhu. Nie interesują nas żadne inne opinie."]
Śrila Wiśwanatha Czakrawarti Thakura mówi, że Vrajendranandana Śri Kryszna jest kompletny. On nie odnosi się do Kryszny jako do Vasudeva-nandany lub Devaki-nandany. Kryszna jest Najwyższą Osobą Boga i tak jak On jest najwyższy, tak również najwyższym jest Wrindawan. Wrindawan nie jest wykonane z ziemi lub gliny lub jakichkolwiek innych materialnych elementów, jest ono cinmaya-bhumi, w pełni transcendentalnym miejscem.
Aradhana (metoda i nastruj czczenia) gopi jest bardzo wysoka. Wśród towrzyszy Kryszny we Wrindavan, to aradhana jaką dają Krysznie gopi sprawia Mu największą przyjemność. Nastrój gopi jest najwyższy, a najwyższą wśród gopi jest Radhika. Nastrój Radhiki jest tak wysoki, że nawet Kryszna nie może go doświadczyć czy zrozumieć. Aby nasycić się nastrojem Radhiki, oraz aby zasmakować radha-pranaya mahima (doskonałości miłości Radhy do Kryszny), przyszedł On w postaci Śri Sacinandana-Gaurahari.
Śrimad Bhagawam jest najwyższym pramana (dowodem), który wyjaśnia miłości gopi do Kryszny. Śri Czajtanja Mahaprabhu nauczał, że Kryszna-prema jest najwyższym celem. Celem naszego życia powinno być osiągnięcie prema, transcendentalnej miłości i przywiązania do Kryszny. Pan Czajtanja Mahaprabhu nauczał, że prema gopi jest najwyższa i my powinniśmy dążyć do pójścia ich śladami.
Bhaktiwinoda Thakura napisał Dasa-mula, które jest opracowaniem wyżej wspomnianego wersetu Śrila Wiśwanatha Czakrawarti Thakura. Zawiera ono 10 ontologicznych prawd w skondensowanej postaci. Poprzez zrozumienie tych prawd, można zrozumieć rzeczywiste znaczenie nauk Pana Czajtanii:
amnaya praha tattvam harim iha paramam sarva-saktim rasabdhim
tad-bhinnamsams ca jivan prakrti-kavalitan tad-vimuktams ca bhavad
bhedabheda-prakasam sakalam api hareh sadhanam suddha-bhaktim
sadhyam tat-pritim evety upadisati janan gauracandrah svayam sah
- Pramana: Nauki Wed otrzymane przez guru-parampara są znane jako amnaya (czyli to, co jest na pamięć). Nieomylny dowód Wed, smrti-śastr na czele z Śrimad-Bhagawatam, jak również dowody, takie jak bezpośrednia percepcja zmysłowa (pratyaksa), w zgodzie z przewodnictwem Wed, są akceptowane jako pramana (dowody). Ten pramana ustanawia następujące prameya (podstawowe prawdy):
- Parama-tattva: Jedynie Śri Hari jest Najwyższą Absolutną Prawdą.
- Sarva-saktiman: Śri Kryszna jest posiadaczem nieograniczonych, różnorodnych śakti.
- Akhila-rasamrta-sindhu: On jest oceanem dojrzałego(?) nektaru.
- Vibhinnamsa-tattva: Zarówno mukta (wyzwolone) i baddha (uwarunkowane) dżiwy są Jego wiecznymi odrębnymi częściami i …
- Baddha-jivas: uwarunkowane dusze są okryte mają.
- Mukta-jivas: wyzwolone dusze są wolne od maji.
- Acintya-bhedabheda-tattva: Cały wszechświat, składający się z świadomych, czujących dżiwy (cit) i nie czującej materii (acit), jest Śri Hari acintya-bhedabheda-prakasa, to znaczy, że jest to niepojęty przejaw Jego jedności i różnorodności.
- Suddha-bhakti: Czysta służba oddania jest jedyną praktyką (sadhana), aby osiągnąć doskonałość.
- Kryszna-priti: Transcendentalna miłość i przywiązanie do Kryszny jest jedynym i ostatecznym celem do osiągnięcia (sadhya-vastu).
Oprócz powyższego, Bhaktiwinoda Thakura w dwóch liniach dał nam praktyczny sposób, aby osiągnąć nasz cel krsna-prema. On zamknął wszystkie prawdy Wed, Bhagawatam, Upaniszadów, itp., w dwóch liniach:
krsnera samsara koro chadi anacar
jive doya krsna-nama sarva-dharma-sara
["Dbaj o swoje ziemskie obowiązki, ale w odniesieniu do Kryszny, i porzuć grzeszne zachowania. Okaż współczucie dla wszystkich upadłych dusz głośno intonując święte imię Kryszny. Taka jest istota wszelkich form religii". (Z pieśni Nadiya-Godrume)]
Jakie jest znaczenie tego wersetu? Ten werset jest przeznaczony zarówno dla tyagis (ascetów) jak i grhastów (osób wiodących życie rodzinne). Cokolwiek robisz, rób to po to aby zadowolić Krysznę. Kryszna objawia się jako diksza-guru, siksa-guru, Waisznawa i wszyscy towarzysze Kryszny Czajtanji Mahaprabhu. Nie wolno nam zaniedbywać innych, służąc Krysznie. Jeśli szanujesz Krysznę, ale nie szanujesz Baladewy, nie szanujesz diksza-guru, albo siksa-guru, twoja bhakti zostanie osłabiona. Zatem słowo Kryszna w tym wersecie ma tak wiele głębokich znaczeń. Oznacza ono Krysznę i wszystkich jego towarzyszy i tadiya-vastu (te osoby i rzeczy, które mają łączność z Nim), jak Tulasi-devi, hari-nama, maha prasada, itp.
maha-prasade govinde nama-brahmani vaisnave,
svalpam punya vrtam rajan,visvaso nava jayate.
["Ci, którzy mają bardzo mało pobożnych czynności na swoim koncie nie mogą rozwinąć wiary w mahaprasada w Śri Gowindę, w święte imię Pana, lub w waisznawów." (Caitanya Caritamrta Antya-lila 16:96 znaczenie, werset ze Skanda Purany)]
Oni wszyscy są Kryszną, ale niektórzy są visaya Kryszna (Krsna jako obiekt miłości), a niektórzy to asraya Kryszna (sługa Kryszny, który jest siedzibą tej miłośći). Oferujemy więcej zaszczytu asraya Kryszna niż visaya Kryszna. Jeśli służymy bardziej mamie Yaśodzie i gopi niż Krysznie, Kryszna będzie zadowolony.
yasya prasadad bhagavat-prasado
yasyaprasadanna-gatih kuto 'pi
dhyayam stuvams tasya yasas tri-sandhyam
vande guroh sri-caranaravindam
["Dzięki łasce mistrza duchowego otrzymuje się łaskę Kryszny. Bez łaski mistrza duchowego nie można zrobić żadnego postępu. Dlatego zawsze powinienem pamiętać mistrza duchowego. Przynajmniej trzy razy dziennie powinienem ofiarować moje pełne szacunku pokłony u lotosowych stóp mojego mistrza duchowego. "(Śri Gurvastakam)]
Powinieneś czcić swojego guru, ale guru powinien być prawdziwym guru, a nie garu (rodzaj zwierzęcia). Guru powinien przestrzegać wszystkich przepisów i zasad Waisznawów. Powinien intonować święte imię oraz mieć miłość i uczucia dla swoich uczniów. Bhaktivinoda Thakura stwierdza, że aby zadowolić Krysznę, należy zachowywać się jak Waisznawa. Postęp w bhakti zależy od zadowolenia Kryszny i jego towarzyszy. Należy więc służyć guru, Waisznawie, dhamie, świętemu iminiu, i wszystkiemu co odnosi się do Kryszny.
"Krsnera samsary koro chadi anacar". Oznacza, że należy porzucić anacara, czyli to co jest niekorzystne dla Waisznawów i należy podążać Waisznawa Acara (właściwym zachowaniem). Śri Sanatana Goswami misternie wyznacza zasady właściwego zachowania w Hari-bhakti-willasie.
Śrila Bhaktiwinoda Thakura napisał również o dziesięciu rodzajach nama-aparadha i 64 rodzajach innych aparadha, w tym dhama-aparadha i seva-aparadha.. Te aparadha należy unikać. Podążaj 64 angas bhakti (gałęziami bhakti). Wśród nich dziewięć rodzajów bhakti są uważane za bardziej istotne: śrawanam, kirtanam, smaranam, pada-sevanam, arcanam, wandanam, dasjam, sakhyam i atma-nivedanam. Wśród tych, pięć jest ważniejszych: sadhu-sanga, nama-kirtana, bhagavat-śrawana, mathura-vasa, śri murti-śraddha sevana. Z tych trzech, najważniejsze są śrawanam, kirtanam i smaranam. A wśród nich, kirtana jest najlepszy "param vijayate Sri Krsna sankirtana." Sankirtana jest istotą bhakti.Jive doya oznacza zmiłuj się nad żywymi istotami. Śrila Bhaktiwinoda Thakura nakazał nam: Powiedz im, że są duszami, że nie są tymi fizycznymi ciałami. Są nieodłączną częścią Najwyższego Pana, ale nie pamiętają tego. Teraz powinni zaangażować się w proces bhakti-jogi i być szczęśliwymi. Zwrócenie czyjegoś zainteresowani lub skłonność ku Krysznie, jest bardziej wartościowe niż ustanowienie tysiący szkół, szpitali, publicznych ogrodów oraz prowadzenie działalności charytatywnej. Powinniśmy starać się pomagać innym.
Śrila Rupa Goswami napisał w Śri Upadeśamricie:
tan-nama-rupa-caritadi-
smrtyoh kramena rasana-Manasi niyojya
tisthan vraje tad-anuragi jananugami
kalam nayed akhilam ity upadesa-saram
kalam nayed akhilam ity upadesa-saram
["Istota wszelkich rad jest taka, że należy cały swój czas - dwadzieścia cztery godziny na dobę - wykorzystać na ładne intonowanie i pamiętanie boskiego imienia Pana, Jego transcendentalnej formy, cechy i wiecznych rozrywek, angażując w to stopniowo swój język i umysł. W ten sposób powinno się przebywać we Wradży (Goloka Wrindawan dhama) i służyć Krysznie pod kierunkiem wielbicieli. Należy podążać śladami umiłowanych wielbicieli Pana, którzy są głęboko przywiązani do służenia Mu z oddaniem." (Upadeśamrita, werset 8)]
Taka jest istota życia i nauk Śrila Bhaktiwinoda Thakura.
Gaura premanande.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz