Pięć zasad raganuga-bhakti

Tridandisvami Śri Śrimad Bhaktivedanta Narayana Goswami Maharadża

Rozmowy z GBC na temat książki, Raga-vartma-Candrika [Część 6]

Mathura, Indie: 1991

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Wyjaśniliśmy już znaczenie dwóch pierwszych ślok cytowanych i omawianych przez Śrila Wiśwanatha Czakrawarti Thakura w jego Raga-vartma-candrika, ale w skrócie.

Pierwszą śloką jest:

krsnam smaran janam casya prestham nija samihitam
tat tat katha ratas casau kuryad vasam vraje sada

["Pamiętając Krysznę i Jego ukochanych towarzyszy, za którymi pragniemy podążać, będąc w pełni pogrążonymi dyskusjami o ich rozrywkach, powinniśmy zawsze znajdować się we Vrajy. Jeżeli nie jest to możliwe, to należy tam przebywać myślami." (Bhakti-rasamrta-sindhu (1.294)]

Należy pamiętać Krysznę i tych jego towarzyszy których nastrój służenia pragniemy osiągnąć. Powinniśmy pamiętać, słuchać i powtarzać ich rozrywki z Śri Śri Radhą i Kryszną. Powinniśmy również żyć we Wrindawan, jeśli nie ciałem to przynajmniej poprzez umysł.

Śrila Viśvanatha Ćakrawarti Thakura

Druga śloka brzmi:

seva sadhaka rupena siddha rupena catra hi
tad bhava lipsuna karya vraja-lokanusaratah

["Na tej ścieżce raganuga, będąc oczarowanym głęboką miłością ukochanych Vradżawasi do Kryszny, sadhaka żyje we Vradży pod kierunkiem tych wielbicieli, którzy przyjęli schronienie Vradżawasi (jak Śri Rupa, Sanatana i Raghunatha dasa Goswami), zawsze chętnie im służąc w jego obecnym fizycznym ciele. A w doskonałym etapie jego siddha-rupa, jego wewnętrznie poczęte duchowe ciało przystosowane do wykonywania prema-seva, angażuje się w umiłowaną służbę dla Śri Kryszny w zależności od nastroju jaki pragnie uzyskać. W związku z tym, idzie on w ślady odwiecznych mieszkańców Vradży, takich jak Śri Radhika, Lalita, Viśakha i Śri Rupa Manjari." Bhakti-rasamrta-sindhu, 1.295)]

Sadhaka-rupena odnosi się do Śrila Rupa Goswamiego a siddha-rupena odnosi się do Rupa Manjari. Vraja-lokanusaratah odnosi się do Śri Kryszna nara-lila (podobnych ludzkim rozrywką) z Nandą Babą, Yasodą i gopi. Mają oni z Kryszną "zwykłe" ludzkie relacje, mimo że ani oni, ani Kryszna nie są ludźmi.

Trzecia śloka:

sravanotkirtanadini vaidhi-bhakty uditani tu
yany angani ca tanyatra vijneyani manisibhih

["W vaidhi-bhakti powinno się praktykować gałęzie bhakti takie jak śrawana, kirtana, i tak dalej według własnych kwalifikacji. Uczeni którzy dobrze znają zasady bhakti radzą podążać tymi samymi praktykami na ścieżce raganuga-bhakti." (Śri Bhakti-rasamrta-sindhu, 1.296)

Jeśli ktoś poprzez czytanie lub słuchanie nakazu śastr rozwija śraddha (wiarę), oraz jest konsekwentnie inspirowany do kultywowania bhakti, to jest to nazywane vaidhi-bhakti. Z drugiej strony, jeśli wielbiciel szczerze pragnie służyć tak jak gopi, to mimo że praktykuje gałęzie vaidhi-bhakti, w rzeczywistości rozwija on madhurya lub raganuga-bhava. Nastrój jego vaidhi-bhakti się zmieni, i nie będzie on już taki sam, jak nastrój vaidhi-bhakti. Raganuga-bhakta może podążać wszystkimi sześćdziesiąt czterema gałęziami (anga) bhakti, lub dziewięcioma, pięcioma lub trzema (śrawana, kirtana i smarana), czy tylko jedną (harinama-kirtana) - ale z nastrojem raganuga.

W swoim wyjaśnieniu do tej śloki, Śrila Wiśwanatha Czakrawarti Thakura mówi, że wielbiciel raganuga nie musi podążać wszystkimi z sześćdziesięcioma czterema czy nawet dziewięcioma, gałęziami bhakti. Podejmuje on tylko te praktyki, które są korzystne dla jego rozwoju w raganuga-bhakti. Nie poniesie żadnej obrazy, jeżeli zaniedba jedną z tych gałęzi dla swojego mula …

Śripad Tamal Kryszna Goswami: Korzenia.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Korzeń jego bhava (zasadniczy nastrój). Jest to również zwane amsi-bhava. Amsi oznacza …

Śripad Tamal Krsna Goswami: Istotę.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Co masz na myśli poprzez "istotę"?

Burijana dasa: Sara [słowo w Hindi odnoszące się do "istoty"]

Śripad Tamal Krsna Goswami: Istota oznacza "najniezbędniejszą rzecz".

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Jaką najniezbędniejszą rzecz?

Śripad Tamal Krsna Goswami: Najniezbędniejszą rzeczą jest, aby posiadać pragnienie.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Taki wielbiciel już posiada pragnienie.

Burijana dasa: Aby pielęgnować i karmić.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Pielęgnować i karmić co?

Burijana dasa: Jego uczucia, jego miłość.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Jakie uczucia?

Burijana dasa: Jego, określoną miłość do Kryszny w odpowiednim nastroju.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Korzeniem tym jest gopi bhava, albo bardziej dokładnie manjari-bhava - nastrój osobistej służby dla Śrimati Radhiki jaki mają manjari, to jest istota, zasadniczy nastrój (mula/amsi-bhava). W celu uzyskania tego, wielbiciel wykonuje te działania, które są korzystne i unika tych, które są niekorzystne. Na przykład, unika ahangrahopasana..

Czy znasz znaczenie ahangrahopasana?

Śripad Giriraja Maharadża: Czczenie siebie jako Boga.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Nie tego znaczenia szukamy. W tym wypadku oznacza to, że myślimy "jestem Lalita", "jestem Viśakha", "jestem Citra" lub "jestem Rupa Manjari". Sahajiya babaji medytują "jestem Lalita sakhi", zamiast myśleć: "Jestem Lalita dasi". Taka ahangrahopasana, oznacza, że uznajemy siebie za nie różnego od obiektu kultu, jest to bardzo niebezpieczne, należy uważać i uciekać od tego.

Kolejną niekorzystną praktyką są mudry. Czy znane jest ci znaczenie mudra?

Śripad Tamal Krsna Goswami: Są to wszystkie nieistotne rzeczy w stosunku do arcana i puja.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Nie mamy trawy kusa w rękach podczas sankalpa (przyżeczenia), ani nie wykonujemy nyasa (ruchy rąk połączone z recytacją mantr, gdzie dotyka się różnych części własnej ręki lub ciała, lub różnych części ciała Bóstwa). Nie wykonujemy Dvaraka-dhyana (medytacji o Dvaraka-lila) lub Rukmini i mahisi-puja (wielbienie królowych Dvaraki), nawet jeśli są one zawarte w sześćdziesięciu czterech kończynach bhakti.

Następnie, w odniesieniu do kultu Ramacandry - uważajcie, to jest dla innych, nie dla nas. Pomimo tego, że Rama jest Kryszną, powinniśmy być bardzo ostrożni w tym względzie. Ofiarujemy swoje pokłony, mówiąc: "O Kryszno! Przejawiłeś się w tak pięknej formie jako, Rama, w której wykonałeś wiele wspaniałych rozrywek." [W takim nastroju wielbiciel czci Ramę w dniu jego pojawienia się. -ed] Nie zwracamy się do niego Rama, ale Kryszna, i nie wielbimy tej postaci Ramy. Od wielbienia Ramy, lepsze jest wielbienie (pudża) Dvarakadhisa-Kryszna, ale również i przed tym jesteśmy ostrzegani.

Śripad Tamal Krsna Goswami: A co odnośnie Nrsimhadeva?

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Możemy ofiarowywać pranama do Nrsimhadeva jako obrońcy bhakti. Śastry prezentują różne zasady i przepisy, pouczając, jak taki kult powinien być wykonywany, ale jest to przeznaczone dla zwykłych ludzi, dla ogółu społeczeństwa, a nie dla tych, którzy są sadhakami i którzy w szczególności chcą służyć Śrimati Radhice. Raganuga oznacza "służenie Radhice, razem z Kryszną", więc powinniśmy być aikantiki, jednoupunktowi. Nasi guru-parampara ustanowili tak wiele Bóstw dla ogółu społeczeństwa, które nie są przeznaczone dla osób zaangażowanych w aikantiki-bhakti, jednopunktowego wielbienia.

Wykonuj swoje wielbienie bardzo ostrożnie, tzn. w taki sposób, aby nikt nie pomyślał, że jesteś przeciwny Ramie czy Dvarakadhiszy. Inni powinni ich czcić a wy powinniście wykonywać wszystkie wasze czynności bhakti z zachłannością.

Śripad Tamal Krsna Goswami: Jest taki werset z Bhagavad-gity, który stwierdza, "Nie zakłócaj umysłu …"

Śrila Narayana Goswami Maharadża:

na buddhi-bhedam janayed
ajnanam karma-sanginam
jonayet sarva-karmani
vidvan yuktah samacaran

"Niech mędrzec nie niepokoi tych, którzy nie posiadają wiedzy i przywiązani są do rezultatów przypisanych obowiązków. Nie powinien on zachęcać ich do porzucenia pracy, ale raczej – w duchu oddania – powinien zaangażować ich w różnego rodzaju czynności (dla stopniowego rozwoju świadomości Kryszny). (Bhagavad-gita 3.26)]

Tak więc, mimo tego że w bhakti-śastrach jest napisane, że należy wykonywać te konkretne czynności, wielbiciel raganuga nie będzie tego robić. Śastry mówią, że nie należy popełnieniać obraz odrzucając którąś z gałęzi bhakti. Śastry mówią, że nie należy robić avajna ...

Maharaja Giriraja Śripad: Nieposłuszeństwo.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Nie powinno się być nieposłusznym żadnej z gałęzi bhakti, ale jest coś co należy zrozumieć w tym kontekście: Nie należy wykonywać tych praktyk które są niekorzystne w raganuga.

Śrila Wiśwanatha Czakrawarti Thakura mówi, że może być taka sytuacja, że osoba, która przestrzega tej zasady raganuga przychodzi do świątyni Satyabhama, Rukmini, Ramacandry lub inngo Bóstwa, i przez przypadek zostaje zobowiązana do wielbienia. Jednakże, nawet jeśli tego nie uczyni, to nie wywołuje obrazy. W przypadku zwykłej osoby unikanie takiego wielbienia byłoby obraźliwe. Jednak w przypadku osoby z prawdziwym pragnieniem, ona nie unika tego wielbienia w nastroju, który byłby uznany za obraźliwy.

Weźmy na przykład Hanumana. Garuda powiedział do Hanumana: "Woła cię bóstwo które czcisz. Wielbiony przez ciebie Śri Kryszna chce, abyś przyszedł na darszan".

Hanuman odparł: "Z moim zdrowiem nie jest najlepiej. Jestem chory. Nie mogę pójść. Jestem poważnie chory.

Garuda powtórzył: "Kryszna cię woła".

Hanuman odparł: "Wiem, ale jestem tak zmęczony, że nie mogę nic zrobić."

Garuda próbował wziąść go siłą, ale Hanuman śmigał Garudą trzymając go ogonem. Następnie rzucił go z tak ogromną siłą, że ten wylądował w pobliżu pałacu Kryszny w Dvarace.

Kryszna powiedział Garudzie "Idź jeszcze raz i tym razem powiedz mu, że Rama go wzywa".

Garuda wrócił do Hanuman i powiedział mu: "Bóstwo które czczisz, Rama woła cię".

Hanuman natychmiast stał się szczęśliwy i powiedział: "Wezmę tylko kąpiel, i będę gotowy jak tylko umieszczę tilak. Proszę idź przodem i poinformuj Ramę że, zaraz przybędę."

Garuda rzekł: "Pójdę bardzo szybko, tak szybko jak umysł. Więc proszę chodź ze mną pojedziesz na moich plecach."

Hanuman odparł: "Nie, nie ma potrzeby. Już idę. Możesz iść przodem".

W międzyczasie, gdy Garuda był w połowie drogi do Rama, latając tak szybko, ujrzał powracającego Hanumana, skaczącego z powrotem, po spotkaniu z Ramą. Hanuman widział już Krysznę w postaci Ramy. Był już po rozmowie z nim i złożył wyrazy uznania. Wracał, podczas gdy Garuda był tylko w połowie drogi.

Tak więc, nawet jeśli nie podążamy wieloma korzeniami dziewięciu praktyk bhakti, czyli padasewanam (parikramy po miejscach rozrywek Pana), arcanam (wielbienie świątynne), vandanam (ofiarowywanie modlitw), dasjam (wykonywanie Jego poleceń) , sakhyam (stawanie się Jego przyjacielem), i tak dalej, jeśli mamy, ten korzeń bhavy, to takie "zaniedbanie" nie jest obraźliwe. Ten korzeń bhavy wypełni wszystkie brakujące praktyki.

sruti smrti puranadi pancaratra vidhim vina
aikantiki harer bhaktir utpatayaiva kalpate

["Służba oddania dla Bhagavana, która ignoruje autoryzowaną wedyjską literaturę taką jak Upaniszady, Purany, Narada-Pancaratra, itp., jest po prostu niepotrzebnym zakłóceniem w społeczeństwie".]

Czy znasz tą ślokę? To jest bardzo ważna śloka z Bhakti-rasamrta-sindhu (1.2.101). Znaczenie jest takie, że jeśli ktoś zaangażowany jest w wyłączne wielbienie Kryszny (aikantiki hari-bhakti), ale nie podąża on za instrukcjami śastr takimi jak Sruti, Smrti, Pancaratra i Puranami, wówczas będą tam pewne zakłócenia (utpatha).

Dla osoby z prawdziwym pragnieniem służenia Radha i Krysznie, i dobrze ustanowionej w tym korzeniu bhakti, to jest wystarczające. Jeśli ta osoba nie wykonuje takich korzeni bhakti, które są niekorzystne dla rozwoju w raganuga, pomimo tego że śastry instruują, że wszystkie korzenie bhakti powinny być przestrzegane, to nie ma tam możliwości popełnienia obrazy.

Ważne jest, aby w tym kontekście pamiętać że: faktem jest, że ci, którzy mają prawdziwe pragnienie i podążają wyłącznie zasadami raganuga-bhakti osiągną służbę dla Radhy i Kryszny w gopi-bhava. Ale Śrila Wiśwanatha Cakravati Thakura mówi: Mówi się czasami, że jeśli sadhaka ma ambicję, lub pragnienie, służyć Śri Śri Radha i Krysznie w raga, a jest on zaangażowany tylko w słuchanie, intonowanie, i pamiętanie, (sravanam kirtanam visnu smaranam) z vaidhi-bhakti, to osiągnie on Dvaraka-bhava i stanie się służką Rukmini i Satyabhamy.

Śripad Tamal Krsna Goswami: Jeżeli dana osoba ma ... co?

Śrila Narayana Goswami Maharadża: To jest pytanie, przypuszczenie: Śrila Wiśwanatha Czakrawarti Thakura napisał: "Jeśli ktoś mówi ..."

Pisze on, że czasami niektórzy twierdzą, że jeśli sadhaka ma pragnienie i wykonuje vaidhi-bhakti oraz raganuga-bhakti, wówczas stanie się on służką królowych (mahisi) Mathury.

Mówi on, że te koncepcje nie są poprawne. Dlaczego nie są poprawne? "Królową" z Mathury jest Kubja [* Patrz przypis końcowy 1] a królowymi z Dvaraki są Rukmini, Satyabhama, i inne. Nie jest prawidłowe stwierdzenie że osoba pełniąca vaidhi-bhakti otrzyma służbę dla królowych w Dvarace, podczas gdy osoba z pragnieniem, która wykonuje zarówno vaidhi-bhakti jak i raganuga-bhakti otrzyma służbę Kubjy.

Prema Kubjy w rzeczywistości nie jest właściwa, a zatem jest oczywiście mniejsza niż ta, którą mają królowe z Dvaraki. Królowe z Dvaraki są o wiele wznioślejsze niż Kubja.

Vaidhi wraz z raganuga jest lepsze od samego vaidhi, rozumiesz? Jest to sprzeczne z zasadami bhakti, że osoba pełniąca vaidhi-bhakti razem z raganuga-bhakti otrzyma gorszą służbę Kubjy, podczas gdy wykonując vaidhi-bhakti zyskuje więcej.

Śripad Tamal Krsna Goswami: Może służbę Candravali?

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Nie. W Gopala Campu zostało napisane, że małżeństwo Rukmini zostało odprawione w Mathurze, i dlatego niektóre osoby twierdzą, że Rukmini musi być tam obecna jako królowa Kryszny. Ale jest to niezgodne z naszymi zasadami Vaisnava.

Mówienie, że za podążanie vaidhi-bhakti jest taka sama nagroda jak za angażowanie się w vaidhi zmieszaną z raganuga, jest przeciwko naszej filozofii Gaudiya Vaisnava. Śrila Wiśwanatha Cakravarti utrzymuje, że idea małżeństwa Rukmini w Mathurze jest przeciwna śastrą, i została wspomniana tylko w Gopala Campu. Właściwie, kiedy Gopal Campu mówi "Mathura" oznacza to "Dvaraka"

Śripad Tamal Krsna Goswami: Ponieważ (Mathura i Dvaraka) są mniej lub bardziej takie same?

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Takie same.

Z naszych badań nad Śrimad-Bhagavatam i z wszystkich innych autentycznych pism odnoszących się do bhakti, wiemy, że idea małżeństwa Rukmini w Mathurze nie jest autentyczna. Śrila Wiśwanatha Czakrawarti Thakura wyjaśni to nieco później, ale wspomina on już o tym tutaj aby wyjaśnić ten punkt.

Jakie gałęzie są praktykowane w raganuga-bhakti? Które są niezbędne i których nie bierzemy pod uwagę? Aby odpowiedzieć na to pytanie, Śrila Wiśwanatha Cakravati Thakura opisał pięć kategori czynności oddania dla osoby z prawdziwym pragnieniem:

1. Abhista-bhava-mayi: Zainteresowanie jedną siddha-bhava; nastrojem manjari.
2. Abhista-bhava-sambandhi: Praktyki powiązane z umiłowanym nastrojem. Takie praktyki na pewno przyniosą oczekiwany cel.
3. Abhista-bhava-anukula: Praktyki, które są korzystne dla umiłowanego nastroju.
4. Abhista-bhava-avirudha: Praktyki, które są neutralne, nie niekorzystne, nie przeciwne.
5. Abhista-bhava-virudha: Praktyki, które są szkodliwe.

Pierwszą jest abhista-bhava-mayi. Zawsze myśl o jednej siddha bhava; bhava manjari. To nigdy nie ulegnie zmianie.

Śripad Tamal Krsna Goswami: Jakie jest znaczenie abhista?

Śripad Madhava Maharaja: Obiekt pragnień.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Abhista odnosi się do tego, czego pragniemy. Istha oznacza "to, co chcemy", i abhi oznacza "na pewno". Zaangażowanie w takim nastroju z pewnością doprowadzi nas do osiągnięcia naszego upragnionego celu.

Potem przychodzi abhista-bhava sambhandi, a po tym, abhista-bhava anukula. Czy znasz znaczenie anukula?

Śripad Madhava Maharaja: Faworyzowana.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Tak. W związku z tym, powinniśmy przyjąć wszelkie praktyki które nie są niekorzystne (abhista-aviruddha bhava), a unikajmy praktyk które są viruddha abhista-bhava, gdyż są one niekorzystne. Jeśli jakieś zwyczaje są korzystne wówczas powinniśmy je akceptować, a te zwyczaje, które nie są ani korzystne ani niekorzystne (abhista-aviruddha bhava) można przyjąć lub odrzucić zgodnie z …

Burijana dasa: Z praktycznością.

Śrila Narayana Goswami Maharadża: Zgodnie z nastrojem.

Śrila Wiśwanatha Czakrawarti Thakura będzie w dalszym ciągu wyjaśniał pięć aspektów raganuga-bhakti.

Abhista-bhava-mayi: Jakiekolwiek praktyki wykonujemy w czasie naszego sadhana (praktyki wykonywane dla osiągnięcia naszego celu) będą one takie same w czasie sadhya (cel życia, etap siddhi, doskonałości). Sadhaka pamiętają Krysznę, Govindę, zarówno, w czasie sadhana, jak i również w siddha-sarira (w duchowej postaci jako gopi-mandżari). Oba wspomnienia są takie same, lecz jedno jest niedojrzałe, a pozostałe będą dojrzałe. Przedmiot nastroju nigdy się nie zmieni, podobnie jak kirtana nigdy nie będzie zmieniony, czy to na etapie sadhana czy siddha. Zdolności wchłaniania jakie mają sadhaka odnośnie ich konstytucyjnych nastrojów nazywane są abhista-bhava-mayi.

Oni uważają się za kisori-gopi (nastoletnie gopi), zaangażowanych w służbę dla Radhiki. W swojej medytacji, widzą siebie jak jako panny pasterki robiące piękne girlandy, które następnie przekazują Rupa Mandżari. Z kolei Rupa Manjari daje te girlandy Lalicie i Viśakhi, które to zakładają je na szyję Radhy i Kryszny. Ten rodzaj medytacji nazywa się asta-kaliya-seva lub asta-yami-seva. [* Patrz przypis końcowy 2]

Z takimi myślami sadhaka mogą wypowiadać modlitwy Śrila Raghunatha dasa w Vilapa Kusumanjali, a wówczas w ich siddha-seva będą rzeczywiście zaangażowani w taki rodzaj seva. Więc tu nie ma zmian. To jest tylko kwestia fazy niedojrzałej lub dojrzałej. To się nazywa abhista-bhava-mayi.

Śrila Gurudeva Bhaktivedanta Narayana Maharaja :)

[* Przypis 1: Kubja była prostytutką z Mathury. Ale przez jeden dzień towarzystwa Kryszny, ona również przekształciła się w wielbiciela. Kubja był garbatą kobietą, która również chciała Krysznę, ale której pragnienie Kryszny było niemal przyziemne, a więc z tego powodu jej miłości nie można porównać do miłości gopi.

* Przypis 2: Wieczne rozrywki (nitya-lila) Pana Kryszny we Wrindawan nazywane są asta-kaliya-lila. Dwadzieścia cztery godziny z dnia Śri Śri Radhy i Kryszny podzielone jest na osiem części, począwszy od nisanta-lila (rozrywki przed świtem), pratah-lila (poranne zabawy), purvahna-lila (zabawy przedpołudniowe), madhyana-lila (rozrywki w południe) aparahna-lila (zabawy po południu), sayama-lila (zabawy o zmroku), pradosa-lila (rozrywki wieczorne) i ratri-lila (rozrywki nocne).]